Ωδή στο Λουδοβίκο Μπουνιουέλ
Με σκότωσε στον ύπνο. Μετά μου έδωσε μια συμβουλή. Σταμάτα να
ροχαλίζεις, μου είπε. Έχω συσκευή αλλά δεν τη βάζω, του είπα. Γιατί; Διότι η
γάτα παίζει με το σωληνάκι του αέρα. Δίνεις στη γάτα δικαίωμα ζωής και θανάτου
επάνω σου; Μου είπε. Ζήτημα τρυφερότητας, του είπα. Δίνεις προβάδισμα στο ζώο
σε σχέση με τον άνθρωπο; Μου είπε.
Έχω βαρεθεί τον άνθρωπο. Εξαιρετικά πολύπλοκος. Η γάτα απλά
παίζει. Του είπα. Θα σου δώσω τελευταία συμβουλή, μου είπε. Εκεί που θα πας να
πεις χαιρετίσματα. Από ποιον; Είπα. Ξέρουν αυτοί. Είπε. Ποιοι; Οι ψυχές που θα
σε συναντήσουν. Θυμάσαι την κάθοδο του Οδυσσέα στον Άδη; Είπε. Κάτι θυμάμαι. Ο
Οδυσσέας όμως ήταν δασκαλεμένος Έκανε
κάποιο τρικ. Είπα. Ο Οδυσσέας ήταν ζωντανός. Εσύ είσαι νεκρός. Δε χρειάζεσαι
τρικ. Είπε. Απλά θα περιμένεις. Θα έρθουν ψυχές να σε βρουν.
Κι αν δεν έρθει κανένας; Είπα. Τότε θα πεθάνεις οριστικά. Είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου