Στην ερώτηση
αν υπάρχει Θεός η απάντηση δε μπορεί να είναι κατηγορηματική. Στην ερώτηση αν
υπάρχουν άγιοι μπορεί.
Μπορεί η
απάντηση να είναι κατηγορηματική γιατί σε κάποια στιγμή της ζωής του
καθημερινού ανθρώπου μπορεί να του γίνει αυτή η αποκάλυψη.
Η στιγμή
αυτή στη δική μου ζωή και στη ζωή χιλιάδων συνανθρώπων ήρθε χθες, στη νεκρώσιμη
ακολουθία για τον γιατρό Δημήτρη Χασιάκο.
Το θέμα μου
δεν είναι ποιος ήταν ο Χασιάκος. Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να ψάξει στο
διαδίκτυο και να πάρει όλες τις πληροφορίες από ανθρώπους και ειδικούς πολύ πιο
αρμόδιους από εμένα. Το θέμα μου είναι το τελευταίο μάθημα του Χασιάκου που
δόθηκε χθες, σε συναδέλφους του γιατρούς αλλά και σε κάθε τυχερό παριστάμενο.
Δεν ήταν μια
απλή τελετή. Δεν ήταν μια απλή συγκέντρωση πλήθους για να τιμηθεί κάποιος
γνωστός ή επώνυμος. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε μια κοινωνική εκδήλωση όπου
κυριαρχούν οι συζητήσεις, συνήθως άσχετες, μεταξύ γνωστών που συναντιούνται και
λένε τα νέα τους. Εδώ είχαμε ένα πραγματικό προσκύνημα.
Κόσμος
βουρκωμένος, γυναίκες, κυρίως φυσικά γυναίκες αλλά και άντρες που έφεραν και τα
παιδιά τους, πολλά στα βρεφικά καροτσάκια τους, ψυχές που έφερε στη ζωή αυτός ο
ξεχωριστός άνθρωπος και άλλες που έσωσε από του Χάρου τα δόντια. Του Χάρου που αυτός
ο ίδιος τον αψήφησε και τον αντιμετώπισε όρθιος λέγοντας «θέλω να αντέξω λίγο
ακόμα γιατί έχω κάτι στο μυαλό μου».
Κα τα την
διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας δεν βγήκε ούτε κιχ από αυτό το πλήθος. Ο
κόσμος ήταν συγκλονισμένος. Το σιωπηλό μάθημα είχε εκκωφαντική απήχηση. Οι
γιατροί που παρευρίσκοντο δε μπορεί να μην κατάλαβαν. Δεν είναι δυνατόν να μην
είδαν ότι η αξία της μικρής ζωής τους συμπυκνώνεται σε αυτό το έργο, σε αυτό το
λειτούργημα που δεν χρειάζεται να διαφημιστεί ούτε από ιστοσελίδες ούτε από
πολυτελή φυλλάδια και παρουσίες στην τηλεόραση. Αψευδής μάρτυς είναι ο
ευεργετημένος συνάνθρωπος του οποίου η ευγνωμοσύνη είναι η υψηλότερη πληρωμή
για εκείνους που πήραν τον Όρκο του Ιπποκράτη.
Αλλά το
τελευταίο μάθημα του Δημήτρη Χασιάκου δεν απευθύνθηκε μόνο σε γιατρούς. Κάθε
επαγγελματίας, κάθε άνθρωπος που βρέθηκε εκεί, συνειδητοποίησε το μεγαλείο αυτής
της αναγνώρισης, κατάλαβε ότι κρίνεται από τους συνανθρώπους του και όχι από το
παραφουσκωμένο Εγώ του.
Είμαι
σίγουρος ότι στη συνείδηση χιλιάδων ανθρώπων ο Δημήτρης Χασιάκος ήταν και θα
είναι ένας Άγιος, δηλαδή ένα παντοτινό μάθημα μιας Άξιας Ζωής.
