Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2018

ΚΑΚΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Δεν χρειάζεται να συστηθώ σε φίλους και γνωστούς. Με ξέρουν σαν άρρωστο ολυμπιακό. Πραγματικά άρρωστο όμως. Έναν ολυμπιακό που κινδυνεύει από έμφραγμα και εγκεφαλικό κάθε φορά που παίζει η ομάδα του. Έναν τύπο σχεδόν εβδομηντάρη που αναρωτιέται γιατί δεν τον πιάνουν αντικαταθλιπτικά και έξτρα αγχολυτικά όταν βλέπει την ασπροκόκκινη φανέλα. Έναν άνθρωπο που αναγνωρίζει τον εαυτό του στους ρομαντικούς οπαδούς που λατρεύουν την ομάδα τους χωρίς να μισούνε τον "άλλο". Εξ αυτού ποτέ δεν αγάπησα τις οπαδικές εφημερίδες, τύπου Γαύρος ή Πρωταθλητής ή Γαυροκόκκινος Πρωταθλητής. Μεγάλωσα με το ΦΩΣ και αγαπώ το ήθος και το ύφος του. Δικαίωμά μου, όπως αναφαίρετο δικαίωμα άλλων σύγγαυρων είναι να προτιμούν τις στενά οπαδικές εφημερίδες. Δεν διανοήθηκα ποτέ να ισχυριστώ ότι πρέπει να κλείσουν οι εφημερίδες που δεν μου αρέσουν.

Αν δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά και η μεν και οι δε εφημερίδες έχουν το κοινό τους. Το κοινό τους είναι ολυμπιακοί που μπορεί να διαφωνούν σε επιμέρους θέματα αλλά συμφωνούν στη μεγάλη τους αγάπη. Από αυτή την άποψη η επίθεση που εξαπέλυσε η ΠΑΕ Ολυμπιακός στο ΦΩΣ και την διεύθυνσή του δεν προσβάλλει μόνο την εφημερίδα αλλά κυρίως τη μεγάλη μάζα των ολυμπιακών φιλάθλων που διαβάζουν, παρακολουθούν και αγαπούν το ΦΩΣ. Η "επισήμανση" ότι όλοι οι άνθρωποι, αθλητές και μη, της ΠΑΕ έχουν πάρει εντολή να μην επικοινωνούν με κανένα δημοσιογράφο του Φωτός ώστε να απαγορευτεί το ρεπορτάζ από τη συγκεκριμένη εφημερίδα είναι ανατριχιαστική. Δεν θα πω φασιστική, γκεμπελική, αντιδημοκρατική και άλλα που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ όταν κρίνει - πολλές φορές σωστά - πρακτικές άλλων που πραγματικά κυνηγούν τον Ολυμπιακό. Θα πω ανατριχιαστική. Και εξηγούμαι αμέσως.

Η ανακοίνωση της ΠΑΕ είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης αήθης επίθεση στην ελευθερία κριτικής και μάλιστα καλοπροαίρετης κριτικής. Είναι επίθεση στην ελευθεροτυπία. Είναι άκρως διχαστική για τον κόσμο του ολυμπιακού αφού τουλάχιστον τους μισούς οπαδούς που χρόνια διαβάζουν το ΦΩΣ τους θεωρεί επιεικώς κρετίνους. Δεν είμαστε κρετίνοι κύριε Μαρινάκη, ξέρουμε τι διαβάζουμε, γνωρίζουμε τι έχει προσφέρει ο Θόδωρος Νικολαΐδης στον Ολυμπιακό, αναγνωρίζουμε ανθρώπους που ξεχωρίζουν για την ευγένεια, την καλλιέργεια και το ήθος όπως είναι οι θυγατέρες του Μαρία και Όλγα και δεν λησμονούμε ότι η δεύτερη διετέλεσε και υπεύθυνη στις δημόσιες σχέσεις της ΠΑΕ επί Σωκράτη Κόκκαλη που επίσης παρασκηνιακά και ύπουλα πάτε να τον βγάλετε αντιολυμπιακό.

Υπάρχει όμως και μια απορία: Η ΚΑΕ Ολυμπιακός που είναι έξω από την σφαίρα επιρροής του κ.Μαρινάκη και της Θύρας 7 η οποία συστηματικά απαιτεί αποκλειστικότητα στην ολυμπιακοφροσύνη - μπορεί να μας ζητήσουν και πιστοποιητικά ολυμπιακών φρονημάτων - η ΚΑΕ λοιπόν δεν στοιχίζεται με τους παραπάνω θεματοφύλακες της αληθούς ολυμπιακής πίστης. Τι συμβαίνει; Μήπως θα πρέπει να ζητηθούν και από αυτούς εξηγήσεις;

Επαναλαμβάνω ότι η ΠΑΕ ακολουθεί τον ολισθηρό δρόμο του διχασμού. Ο κ.Μαρινάκης θέλει να γίνει πατερούλης της ολυμπιακής οικογένειας. Εκείνος αποφασίζει ποιοι είναι ολυμπιακοί και ποιοι προδότες. Προσωπικά περιμένω αντίδραση: Από παλαίμαχους αθλητές του θρύλου, από δημοσιογράφους που δούλεψαν στο ΦΩΣ, από παράγοντες που γνωρίζουν την προσφορά της εφημερίδας, από ανθρώπους που διαθέτουν ελεύθερη βούληση και ανεξάρτητη συνείδηση και δεν είναι δέσμιοι παχυλού μισθού ή ελεημοσύνης από τον Padre Padrone.